Banu Balakənə gəldikdə, kiçik şəhərin onun üçün həqiqi bir sehrə çevriləcəyini heç gözləmirdi. Banu həyatını böyük şəhərin tələsikliyində keçirirdi və bir qədər istirahət edib enerjisini bərpa etmək üçün kiçik bir səyahətə qərar verdi.

Balakənin görməli yerlərindən keçərkən Banu, rəngarəng şokolad qutuları və qabları ilə dolu olan kiçik bir dükanı gördü. Onun üzərində "Hazel" markası böyük hərflərlə yazılmışdı. Banu yorğun olmasına baxmayaraq, dayana bilməyib içəri girdi.

"Salam! Bu yerli şokoladdır?" — o, rəflərdəki müxtəlif şokolad məhsullarını maraqla izləyərək satıcıya sual verdi.

"Bəli, bu bizim şokoladımız — Hazel. Biz onu buradaca, Balakəndə istehsal edirik. Yalnız ən yaxşı Belçika inqrediyentlərindən istifadə edirik və məhsullarımızın bənzərsiz dadı ilə tanınır", — satıcı mehriban bir təbəssümlə cavab verdi.

Banu bir qutu şokoladlı konfet aldı və dükanın qarşısında yerləşən skamyaya oturdu. O, qutunu açdı və təəccüblə hiss etdi ki, hər bir parça ağızda əridi, ona yalnız şirin dadı yox, həm də bir az da sərinlik gətirdi, sanki hər bir dişləmədə ürəyi biraz daha yüngülləşirdi. Bu sadəcə şirniyyat deyil, insanın ruhunu isidən həqiqi bir möcüzə idi.

Banu düşündü ki, bəlkə də bu səyahət təsadüfi deyildi. Bir neçə qutu "Hazel" şokoladını özü ilə götürərək, burada geri qayıdacağına və burada tapdığı sükunəti, nəhayət, həyatında çox ehtiyacı olan dincliyi tapdığına söz verdi.

Banu evə qayıdanda artıq bilirdi ki, hər dəfə yaxınlarını "Hazel" şokoladı ilə hədiyyə, bu sakit şəhəri və oradakı həqiqi dadı xatırlayacaq.